We come now to another important kind of covenant from Scripture and it is the Covenant of Grace. And since this preaching comes from an old manuscript years ago, I will teaching it again in Tagalog. The content comes mostly from Rev. Brown’s book Sacred Bond and now it combined it with Thomas Vincent’s and James Fisher’s Shorter Catechism commentary.
Our sermon this morning is composed of three points. First, we will define the Covenant of Grace and find where it all began. Second, we will compare it to the Covenant of Works. Third, by way of reflection, medidate on its importance.
Before we begin, let us pray…
Our gracious God, You build Your church on the foundation of the doctrine of the apostles and prophets, Jesus Christ being the chief cornerstone, and so we pray that You would bless our congregation to grow in their teaching. Assist us in meditating with joy on Your mighty acts, enlighten our minds more and more with the light of the everlasting gospel, kindle in our hearts a love of Your truth, nourish us with the full counsel of the Word of God, enable us to contend for the faith once for all delivered to the saints, and defend us from the sins of heresy and schism. And as we have heard the true doctrine proclaimed to us, by Your great blessing may it be preserved among us and propagated through us by our lips and lives to the glory of the one true God, Father, Son, and Holy Spirit. Amen.
What is the meaning of the Covenant of Grace?
Ang Kasunduan sa Biyaya o “Covenant of Grace” ay isang kasunduan sa kasaysasayan ng pagliligtas o “redemptive history”. Ito ay tumutukoy duon sa kasunduan sa pagitan ng Dios na nakikipagkasundo at ang mananampalataya kasama ang kanilang mga anak, kung saan ipinangako ng Dios ang kaligtasan sa pamamagitan ng pananampalataya kay Kristo na Siyang tumupad sa Kasunduan ng Pagtubos ayon sa kanyang sariling pagsunod.
So in a sense it is a covenant of grace in Christ on his people. For Christ, as the Second Adam, fulfills the demands of the law in order to merit eternal life for us his church.
Thomas Vincent explains in his commentary:
Q#8: Was it the same covenant which was made with Christ and the elect?
Answer: No; for there was a covenant which God made with Christ as Mediator, and the representative of the elect, which was the foundation of all that grace which was afterwards promised in that covenant of grace which he made with ourselves in and through Christ.
Q#9: What was the covenant which God made with Christ as the head and representative of the elect?Answer: God did covenant and promise to Christ, as the representative of the elect, that, upon condition he would submit to the penalty which the sins of the elect did deserve, and undertake in all things the office of a Mediator, he should be successful, so as to justify and save them. “When thou shalt make his soul an offering for sin, he shall see his seed, and the pleasure of the Lord shall prosper in his hand. And by his knowledge shall my righteous servant justify many.”— Isa. 53:10, 11.
At katulad ng kasunduan sa pagtubos at paggawa, bagama’t ang mga salitang kasunduan sa biyaya ay hindi mababasang nakasulat sa Banal na Kasulatan, ang turo naman nito ay matatagpuan sa kabuoan nito. Ang Kasunduan sa Biyaya ang nagpapakilala sa atin ng kabuoang plano ng Dios sa pagliligtas. Ito rin ang nagsisilbing tulay sa pagitan ng Luma at Bagong Tipan na nagpapakilala sa ating ng nagiisang paraan ng Dios upang ang kanyang bayan ng mananampalataya, nuon hanggang ngayon, ay maliligtas sa biyaya lamang sa pamamagitan ng pananampalataya lamang kay Kristo lamang.
Kaya nga, kung ating papansinin, ang kasunduan sa biyaya ay naipakita sa atin sa pamamagitan ng mga larawan at simbolo ng lumang tipan, nuon sa buhay ng mga patriyarka (si Seth, Noe, Abraham, Isaac at Jacob), gayundin sa buong bayan ng Israel, sa mga propeta hanggang sa pagdating ng Anak ng Dios, ang Messiah, ang tagapagligtas. Ito ang katuparan ng pangako ng kasunduan ng pagtubos sa pagitan ng Dios Ama, Dios Anak at Dios Espiritu Santo na Siyang isinakatuparan sa kasaysayan na matatagpuan sa kabuoan ng Banal na Kasulatan.
Ngayon, pagkatapos natin malaman ang kahulugan ng salitang kasunduan sa biyaya, alamin naman natin kung saan natin ito makikita sa Banal na Kasulatan.
Bagama’t sumpa ang naging bunga ng pagsuway ni Adan sa kasunduan sa paggawa, mayroon naman naging pangako ang Dios kay Adan na siyang naging batayan ng ebanghelyo ng pagliligtas sa kanyang binhing-anyo o “protevangelium”:
“At papagaalitin ko ikaw at ang babae, at ang iyong binhi at ang kaniyang binhi: ito ang dudurog ng iyong ulo, at ikaw ang dudurog ng kaniyang sakong.” ~ Genesis 3:15
Mula dito, Rev. Mike Brown na sumalat ng aklat na Sacred Bond, mayroong tayong apat ng bagay na mapapansin:
1. Tinuldukan ng Dios ang makasalanan kasunduan sa pagitan ng serpiente at ng babae – “At papagaalitin ko ikaw at ang babae…” ayon kay Yahweh, na dahil dito, bagama’t sinuway ni Adan ang kasunduan sa paggawa at ang epekto ng kanilang kasalanan ay nagpatuloy, ang masamang relasyon ng babae kay Satanas ay pinutol ng Dios at gayundin naman ay hindi pinahintulutang kainin ang bunga ng punong-kahoy ng buhay o tree of life” upang pigilan siyang hindi maging permante ang ganitong klaseng kalagayang makasalanan, bagkus binigyang daan ang isang uri ng kasunduan, hindi sa paggawa, kundi sa biyaya o kaloob.
2. Magkakaroon ng hindi pagkakasundo sa pagitan ng binhi ng serpiente at binhi ng babae – “At papagaalitin ko ikaw at ang babae, at ang iyong binhi at ang kaniyang binhi…”, ayon kay Yahweh, mula sa panahon yaon, ang magkakaroon ng paghihiwalay at pagaaalitan sa pagitan ng dalawang pangkat. Na mula sa bawa’t lahi ng tao nahulog sa kasalanan at magpapatuloy sa pagsunod sa kagustuhan ni Satanas, bubuo ang Dios ng isang pangkat ng nanampalataya ng kanyang ililigtas at dadalhin sa kaluwalahatian. Ito ang tinutukoy ni Pablo na mga tagapagpamana ni Abraham sa Galatian 3:29: “At kung kayo’y kay Cristo, kayo nga’y binhi ni Abraham, at mga tagapagmana ayon sa pangako.”
3. Ipinangako ni Yahweh na isusugo niya ang Tagapagligtas na Siyang tutupad sa bagay na hindi natupad ni Adan – “At papagaalitin ko ikaw at ang babae, at ang iyong binhi at ang kaniyang binhi: ito ang dudurog ng iyong ulo, at ikaw ang dudurog ng kaniyang sakong.”…ayon kay Yahweh, ipagkakaloob niya mula sa pangakat ng binhi ng Eba na siyang tutugis sa binhi ng serpiente at tatapos sa “lahat ng idinulot nito. Siya ang Anak ng Dios na ipanganganak bilang tao na magkakaloob ng kanyang sariling buhay at gayundin, susunod sa lahat ng pinaguutos ng kanyang Ama upang sa pamamagitan nito, ang lahat ng sasampalataya sa kanya ay maliligtas. Ngunit upang maisagawa niya ang lahat ng ito, siya ay dudurugin din ng kanyang mga kaaway, na sa pagsasagawa niya ng lahat ng bagay siya ay mamamatay.
4. Nanampalataya si Adan sa pangako ng Dios ukol sa binhi na magliligtas sa kanyang angkan – “At tinawag na Eva ng lalake ang kaniyang asawa, sapagka’t siya ang naging ina ng lahat ng mga nabubuhay” (Gen 3:20)…kapansin-pansin na mula ng kunin ang babae sa tadyang ng lalaki ang kanyang pangalan ay nanatiling babae. Sa wikang hebreo, ito ay malapit sa pangalan ng lalaki o ‘ish na sa babae at ‘isha’ ngunit pagkatapos na ang tao ay mahulog at narinig ni Adan ang pangako ng Dios mula sa binhi ng babae ay pinangalanan niya ang kanyang asawang babae na “Eba” na ang ibig sabihin ay ina ng lahat ng nabubuhay. Mula dito, ang kasaysayan ng pagkilala at pagaabang sa Tagapagligtas ay nagsimula na (Seth, Noe, Abraham, Isaan at Jacob, Mga Hari at mga Propeta hanggang lay Hesu Kristo)
How does this differ from the Covenant of Works?
Mula pa nuong panahon ng repormasyon, ang pagkakaiba sa pagitan ng kasunduan sa paggawa at kasunduan sa biyaya ay pinagtitibay upang mapanatili ang kaayusan na pagitan ng Ebangehelyo at Kautusan o “Law and Gospel” ang halimbawa nito ay ang Westminster Confession of Faith Chapter 7:
“The first covenant made with man was a covenant of works, wherein life was promised to Adam; and in him to his posterity, upon condition of perfect and personal obedience. Man, by his fall, having made himself incapable of life by that covenant, the Lord was pleased to make a second, commonly called the covenant of grace; wherein He freely offers unto sinners life and salvation by Jesus Christ; requiring of them faith in Him, that they may be saved, and promising to give unto all those that are ordained unto eternal life His Holy Spirit, to make them willing, and able to believe.”
Gayundin, binigyang diin ng Westminster Larger Catechism paano kumilos ang ikalawang kasunduan sa pagitan ng Dios Ama at ng Dios Anak, kasama ang lahat ng mga hinirang upang maisagaw ang pagliligtas sa kanila:
Question 32: How is the grace of God manifested in the second covenant?
Answer: The grace of God is manifested in the second covenant, in that he freely provides and offers to sinners a Mediator, and life and salvation by him; and requiring faith as the condition to interest them in him, promises and gives his Holy Spirit to all his elect, to work in them that faith, with all other saving graces; and to enable them unto all holy obedience, as the evidence of the truth of their faith and thankfulness to God, and as the way which he has appointed them to salvation.
Kaya, masasabi natin mula dito ang mga sumusunod na pagkakaiba ng dalawang kasunduan ito:
1. Ang Tagapamagitan – Sapagkat nabasag ang unang kasunduan sa paggawa sa pagitan ng Dios at ni Adan, ang ikalawang kasunduan ay isinagawa upang mailigtas ang mga nanampalataya mula sa binhi ng babae na siyang panggagalingan ng Tagapagligtas, ang Mesias. Ang tagapamitan ay siyang magkakaloob ng isang sakdal at pangsarling pagsunod sa lahat ng kautusan upang tuparin ang lahat ng ipinangako sa kasunduan sa pagtubos at gayundin, ang mamatay bilang kabayaran ng lahat ng kasalanan at pagsalangsang mula sa unang kasalanan ni Adan maging sa lahat ng angkan na magsisisampalataya.
2. Ang pamamagitan ng Pananampalataya sa ginawang pagsunod ng Tagapamagitan – Sapagkat nahulog si Adan sa kasalanan dala ng kanyang pasuway sa kasunduan sa paggawa, ang kasunduan nabasag ni Adan, kasama ang lahat ng kanyang angkan ay nagdulot ng hatol ng parusa ng kamatayan na dahil dito, ang lahat, kasama ni Adan, ay walang karapatan sa buhay na walang hanggan. Kaya nga, nimagaling ng Dios na makipagsundo muli ngunit sa pagkakataong ito, Siya mismo ang magkakaloob ng kasaligtasan at siya rin mismo ang gagawa upang magkaroon ng katuparan ang kanyang ipinangako. Ang “passive and active obedience” ng tagapamagitan ang tanging batayan ng kasunduan na siyang ituturing sa lahat ng sinomang magmamana nito sa pananampalataya.
3. Ang Kasunduan sa Biyaya ay tumutulay mula sa Lumang Tipan hanggang sa bagong TIpan at dito rin kabilang ang mga anak ng mananampalataya – narito ang paliwanag ng Westminster Larger Catechism:
Question 33: Was the covenant of grace always administered after one and the same manner?
Answer: The covenant of grace was not always administered after the same manner, but the administrations of it under the Old Testament were different from those under the New.
Question 34: How was the covenant of grace administered under the Old Testament?
Answer: The covenant of grace was administered under the Old Testament, by promises, prophecies, sacrifices, circumcision, the passover, and other types and ordinances, which did all foresignify Christ then to come, and were for that time sufficient to build up the elect in faith in the promised Messiah, by whom they then had full remission of sin, and eternal salvation.
Question 35: How is the covenant of grace administered under the New Testament?
Answer: Under the New Testament, when Christ the substance was exhibited, the same covenant of grace was and still is to be administered in the preaching of the Word, and the administration of the sacraments of Baptism and the Lord’s Supper; in which grace and salvation are held forth in more fulness, evidence, and efficacy, to all nations.
Gayundin ang paliwanag ng Heidelberg patungkol sa pagbibilang ng mga anak ng mananampalataya sa kasunduan ng biyaya:
Q. Should infants also be baptized?
A. Yes. Infants as well as adults are included in God’s covenant and people, and they, no less than adults, are promised deliverance from sin through Christ’s blood and the Holy Spirit who produces faith. Therefore, by baptism, the sign of the covenant they too should be incorporated into the Christian church and distinguished from the children of unbelievers. This was done in the Old Testament by circumcision, which was replaced in the New Testament by baptism.
Why is important for us to learn the Covenant of Grace?
Mahalaga na matutunan natin ang Kasunduan sa Biyaya sapagkat ito ang katuparan ng plano ng Dios sa pagliligtas ayon sa kasaysayan ng Banal na Kasulutan. Ito ang nagbibigay sa atin ng kabuoang pagpapaliwanag ng lahat ng bahagi ng bawa’t aklat, ng bawa’t kwento at sa bawa’t akda ng luma at bagong tipan. Ang Kasunduan ng Biyaya ang magpapaalala sa ating palagi na tayo, kaisa kay Adan, ay nagmana ng kasalanan at kamatayan dala ng kanyang pagsuway, ngunit gayundin naman na tayo, kaisa kay Kristo, ang ikawalang Adan, ay nagmana ng kapatawaran at katuwiran dala nagpasunod ni Kristo sa buong kautusan. Ito ang ating kaaliwan, ang kasaysayan ng bawa’t isang nanampalataya na umaasa sa Dios na lumiligtas, na hindi lumilimot sa kanyang pangako bagkus tapat at sakdal na dadalhin ang kanyang ng hinirang tungo sa kaluwalhatian.
James Fisher in his catechism adds:
Q#121: What may we learn from this whole doctrine of the covenant of grace?
Answer: That it is our duty to believe that JESUS CHRIST is the Saviour of the world, and our Saviour in particular, by his Father’s appointment, and his own offer; and that by the same appointment and offer, his righteousness, which is the condition of the covenant, and eternal life, which is the promise of it, are OURS in respect of right to it, so as that we may lawfully and warrantably take possession of the same, and use them as our own, to all the intents and purposes of salvation: John 4:42 — “We know that this is indeed the Christ, the Saviour of the world;” Luke 1:47 — “My spirit hath rejoiced in GOD, MY SAVIOUR.”
Conclusion
ZCRC(Imus), Christ our Second Adam died for our sins and lived a righteous life in order to merit heaven for us his people. Let us continue to trust God for the complete accomplishment and application of his redemptive work. Amen.
